Gradska bolnica u Beogradu
Bolnicu u Beogradu službeno nazvanu Gradska ili Opšta bolnica sa 100 bolesničkih postelja. Predata je Beogradskoj opštini 1935. godine. Ta zgrada je bila nukleus kasnijeg velikog kliničko bolničkog centra Zvezdara i dan danas je u funkciji i u njoj se nalazi hirurgija.
„Spasićev izložbeni paviljon“ - Staro
sajmište broj 20
Sagrađen je po projektu Aleksandra Sekulovića i zaštićen u okviru kompleksa "Staro sajmište" koji je proglašen za kulturno dobro (Sl. list grada Beograda, br. 16/87).
Objekat je kružne osnove sa naglašenim ulaznim delom pravougaone osnove. Pored klasičnih izložbenih prostorija Paviljon je obuhvatao i galeriju sa specijalnim poluzelenim osvetljenjem. Površina Paviljona iznosila je 1.320 m2, a osnovna namena objetka je izložbeni prostor. Izgrađen je u stilu art dekoa, antologijski primer srpske međuratne arhitekture, bilo je to prvo zdanje grada Beograda na levoj strani reke Save, svojevrsna prethodnica onoga što će kasnije postati Novi Beograd. Paviljon je kasnije dozidan.
Kompleks Starog sajmišta na levoj obali Save, izgrađen je 1937. godine po projektu arh. Tričkovića, Lukića i Tatića, kao prvi beogradski sajam, koji je imao 14.000 m2 izložbenog prostora. Do 1941. godine u njemu su priređivane redovne prolećne i jesenje izložbe različitog sadržaja: automobila, aeronautike, zanatstva, tekstila, obuće. Za vreme okupacije 1941. - 1944. godine svi izložbeni paviljoni bili su pretvoreni u zloglasni koncentracioni logor, u kome su mučeni i ubijani rodoljubi, pristalice NOP i Jevreji. Ovaj logor bio je glavni sabirni centar za beogradske Jevreje koji su odatle uglavnom transportovani u druge logore. Posle Drugog svetskog rata Sajmište je preuređeno i njegov veći deo pretvoren je u umetničke ateljee beogradskih slikara i skulptora.
Hram Svetog Velikomučenika Trifuna na
Topčiderskom groblju
Kapelu na Topčiderskom groblju, kao i stan za čuvara kapele, podigao je pok. Nikola Spasić još za života, 1903. godine, u spomen svojoj drugoj ženi Stanki, preminuloj te godine, a sa posvetom svojoj krsnoj slavi sv. Trifunu (1/14 februara). To se vidi iz samog natpisa uklesanog na ploči iznad ulaza u crkvu, koji glasi:
Ovaj dom molitve, hram
Sv. Mučenika Trifuna sazida
NIKOLA SPASIĆ
trgovac
za pokoj duše svojoj ženi
STANKI-CAJI
1903
Za sve vreme života pok. Spasić brinuo se o održavanju ove zadužbine. U Testamentu je izričito naložio da: „na održavanje njegove kapele izvršioci testamenta troše iz prihoda njegove mase do 400 dinara“.
Nikola Spasić preminuo je na Krfu 28. novembra 1916. godine, gde je privremeno bio sahranjen, a čim su prilike dozvolile, aprila 1923. godine, prenet je u Beograd i svečano sahranjen na Topčiderskom groblju, u Hramu Sv. Velikomučenika Trifuna.
U Hramu je postavljena spomen ploča sa natpisom:
†
NIKOLA SPASIĆ
trgovac
veliki narodni dobrotvor
rođen u Beogradu 1838
umro na Krfu 1916
prenet u Srbiju 1923 i sahranjen ovde
u grobnici svoje zadužbine
Po izričitoj želji pok. Spasića, njegova treća supruga, Naka Spasić, prenela je u kapelu 1927. godine posmrtne ostatke pok. Leposave Spasić, prve supruge pok. Nikole Spasića.
I Naka Spasić sahranjena je 1953. godine u istoj kapeli.
Đačko sklonište
Đačko sklonište u dvorištu Osnovne palilulske škole u Beogradu 1908. godine, a Nikola Spasić je sam plaćao sve troškove njegovog održavanja i stanovanja siromašnih učenika.
Bolnica u Krupnju (podignuta 1938. godine)
i ostale poklonjene zgrade
